13 Ocak 2010 Çarşamba

hele yanıma sen

Hatırlamamak çizdiklerini

Bu benim mi?

Üstünü çizdiklerini

Karaladıklarını

Sonunda elde avuçta

Kafa karışıklığı sanatının

Getirisi.

Ev dağınık.

Çöp

Bulaşık.

Toz.

Ve zırıltı.

Aramak bazen

Benim gibi

Nerede

Neden

Niye

Nerelerdeyim ki?

Nerden geldim

Nereye gitmekte.

Doğum

Yaşam ve yaşantılar bütünü

Hiçbiri birbirini tamamlamamakta

Kırık hayatlar

Kırık hayatlar

Sen ne kadar uçsan da gökyüzünde

Duvarlar ne kadar olsa da saydam

Ve sana açsa göğsünü

Tüm gece kokusunu kaydetmeye çalışarak uyusan

Gözyaşların

Teninin altından

Akarken

Ve göğsünün ucunda toplansa tüm yaşlar.

Orada tutunsa dışarı bırakmadan.

Nedir

Sadece bütünlük duygusu

Anlaşılmak mı ki

Kim kimi nasıl nerede ne sebeple anlamış

Mümkünsüz

Olasısız bence

Ama o his var.

İnanmak istemek

İnandırma ihtiyacı(!)

İhtiyaç değil ki bu eninde sonunda bir arzu. Kimse kimseyi inandırmak ihtiyacında değil, arzusunda.

Arzularına sahip çık.

Ama inan sen, karşımdaki.

Yorgunum.

Senelerce adım atarım daha

Ölene dek koşabilirim

Tekrar aynı göğsüne tutunmak için aklımda sürekli geçmişe kayan gökyüzünde

Aynı ihtiyaç, ihtiyaca sebep olan aynı arzu ile.

Ben o an kimdim,

Sen kimdin.

Platon

Sokrat.

Fark etmez ki ikisi bir olsa.

Ya da var olmuş veya olmamış.

Sadece öğret bana. Ben severim anlatmayı ama sana değil, senden dinlemek varken kendimi senmişimcesine.

Kanımdan ol, canımdan ol, karışmadan kanıma- kan ol.

Olmaz mı?

Çünkü bütün kanımı hızlandıran güven ve duygu patlamaları

Şah damarın senle olanlar için şarıl şarıl dolup tazyikli tazyikli akmakta.

Sen ....

Sen yazdıktan sonra ardından ben gelemiyo' biliyor musun?

Sanki ben denen şey sadece senin geçmişin

Ben sadece eksik bir sen gibi.

Gül gibi zülfikar gibi kılıç yarası gibi temiz yüzümde gözlerimde bir ela hasret

...




Atak gelince parka kaçar ağlayıp bağırırdım bilmediğim semtlerde

Baba nerdesin? Aklımda bile yok

Annemi özledim! Gene aynı ağlıyorum ama ardından senin göğsünde susan çığlıklarım var

Kardeşlerim, onlar küçük abisi, ama sen onların abisi değilsin, olmamalısın, onlar bizim gibi farklı olmamalı, sıradan olmalı, kafası karışmamalı, hıçkırıklar süzülmemeli derisinin iç etrafından ve yüzeyinden, kova görünce tüm geçmiş aklını tokatlamamalı. Olabildiğine sakin, olabildiğine sıradan olmalı, (bu bir dua değil ama, yalnızca aklımın emrettikleri, arzumdan geçen ise keşke, keşke anlayabilseler ne kadar yorulsalar da, ve ben evet ben yamasam onları ama senin yaptığın gibi.. salt korkutmadan ve dokunmadan ruhunun istenmedik yerlerine ve bi’ düşünce olduğunda korkutan, hayır olmaz o yapmaz deseler ve ağlasalar, neden diğerleri de öyle olmadı, ya da ben bu göğsü bulmak için bu geceyi bulmak için bu gece böylesine sarhoş olup tüm kapılarımı ardına dek göz pınarlarımı kurutana ve midemin asitini bile kusana dek nasıl da açtım KENDİM DENEN O HİÇLİĞİ ama kesinlikle içkiden ötürü değildi, beden sarhoştu zaten tamam kandaki miktar coşturuktu ama RUH peki neden bu kadar ÜŞÜYODU NEDEN NEDEN NEDEN KİM BUZDOLABINA SOKTU BENİ NEDEN NEDEN NEDEN KİM YAPTI BUNU AMA SUÇLU ARAMAK DA ANLAMSIZ Kİ BELKİ DE BEN KAPATTIM KENDİMİ BİR SOĞUKLUĞA, YAZ HAVASINDA ÜŞÜYEN BENDİM TİR TİR ŞUBAT KARINA BÜRÜNÜP, AMA BU İHTİYACA İTEN NE VE KİMDİ BENİ, ONLARIN HEPSİ AYAKLARIMI EVİNE

RUHUMU SANA GETİRDİ.

SEN ISIT DİYE (?)

...



...

NEDEN BANA BUNLARI YAPIYOSUN?

Deniz, oğlum, sus, yat uyu.


28 Ekim 2009 03.02

Thetis