SENİN MASALLARINI DİNLEMEK

Evreni kucaklıyorum

Ama seni değil

Dokunamıyorum sana

Bir tavla sehpası açık önümüzde

Bir de onun hikayesi dilinde

Ben sana bakıyorum

Gülmeden konuşmadan

Davranmadan sana.

Sadece

Gözlerini severek gözlerimle

Titreyen ellerinle

Dudağının ucuna tutturduğun

Bir tutam tütünü

Fark etmemişçesine bakıyorum bana bakmana

Peki bu tavla sehpası

Neden açık hala?

Hatalıyım biliyorum

Çok daha hızlı yürüyebilirdik bize

Hiçbir çekincen olmadan

Eğer ki anlatmasaydım sana

Her çapkınlıktan sonra kendimi nasıl hissettiğimi.

Tavla sehpası açık

Bir de hikayesi

Babalar konuşuyor kafalarımızda

Boşver ikimizinkisi de ilgisiz.

Sana dokunabilir miyim

Dudaklarımla?

Evreni kucaklarken

Senin müziğinde kaybederken kendimi

Dayayabilir miyim sırtımı göğsüne

Bırakabilir miyim kendimi sakin rüzgarına?

sen adına

Senden bir şeyler kalsa bende

Unutmuş gibi unutsan

Ne senin ne de benim olan

Ama benim sahiplenebildiğim

Bir kitap olsa

Çok sevmiş gibi anlatsam

İlginçmiş gibi dinlesen

Merak etmiş gibi yapsan

İstemiş gibi, desen, ödünç verir misin bana?

İnan kalmasa baskısı,

Ellerimle yazarım aklımda kalanları.

Bir sebep bulsam mantıklı

tekrar görüşmek için

Mantıklı bir sebep

Katıksız beyin.

Yok

Bilmiyorum ben ki

Israr edebilirim gel de gel diye

Başkalarının arasında

Yani sırf seni görmek için

Gel gözüne bakasıcağım

Gel tenini sevdiceğim

Tüm şarkılarımı veresiceğim

Gel yanıma otur, bir şarkı söyle bana.